میرزا عبدالله گنابادی یکی از مشاهیر و ثروتمندان گناباد در دوران قاجار بوده است. صفاء السلطنه نایینی  از مشاهیر و دولتمردان دوران قاجار در کتاب خود “روزنامه سفر خراسان” به وی اشاره ای دارد

صفاء السلطنه نایینی که در سفر خود از بجستان می گذرد در مورد میرزا عبدالله گنابادی چنین می نویسد:. ” گوناباد در دو فرسخی اینجا (بجستان) از طرف شرق در کنار کویر واقع است. حاجی میرزا عبدالله گونابادی که صاحب تموّل و امساک زیاد بوده این روز ها فوت شده است. اهل مرندیز از او شکایت داشتند که می توانست رباطی اینجا بسازد و نساخت “.

روایت صفاء السلطنه نایینی از نظر مردم نسبت به میرزا عبدالله گنابادی نشان از شهرت و توانایی بالا مالی این شخص دارد. اینکه چرا بجای درخواست از دولت، از این فرد انتظار انجام چنین کاری داشته اند، نشان از مقبولیت وی دارد. مورد دوم اینکه توقع ساخت کاروانسرای عمومی از این شخص نشان دهنده توانایی مالی بالای اوست. با این وجود می توان وی را فردی مشهور و توانمند دانست.

تنها منبعی که نام میرزا عبدالله گنابادی در آن مکتوب است، کتاب “روزنامه سفر خراسان” است. متاسفانه اطلاعات دیگری از این شخص صاحبنام و ثروتمند در در منابع تاریخی و روایی نیامده است.

گفتنی است که کاروانسرا ها که با نام رباط نیز شناخته می شوند، جزو بنا های عمومی و عام المنفعه هستند. این بنا ها برای اتراق و استراحت کوتاه مسافرین در میانه راه ها برپا می شدند. کاروانسراها عموما دارای یک حیات میانی، یک یا چند ورودی، برج و باروی دفاعی، اسطبل، سکو هایی برای بار انداز و اتاقهایی برای استراحت بودند.